RECENSIE 27/05/2024

Poëzieweek, Gelukkig en Blij

gelukkig en blij

Vertragen, stilstaan, zuchten

“Ik wil zo graag een poëzie-lezer worden, maar hoe en wat? Waar begin ik dan?” schreef ik 2019. In een blog getiteld “Ik lees poëzie” beschreef ik een zoektocht, over gedichten hardop lezen en over stoeien met het ritme van de kortere zinnen en rijmpatronen. Echter stond niet alleen een zoektocht centraal, er werd ook iets gevonden; in de vorm van een bijzondere dichtbundel.

Wat ik verder in deze blog beschreef doet niet helemaal recht aan hoe mooi en bijzonder Wat je moet doen als je over een nijlpaard struikelt is, maar het was wel het begin van een liefde voor poëzie. Vijf jaar later stoei ik niet langer met rijmpatronen, het hoe en waar niet langer een vraagteken. Ik leerde om gedichten te waarderen, ze een tweede en dan ook nog een derde keer te lezen. Te zuchten omdat ik gedichten zo mooi vind en er even bij stil te staan.

Gelukkig maar, want Gelukkig en Blij van Edward van de Vendel met illustraties van Martijn van der Linden vraagt om vertragen. Niet alleen vanwege de hoeveelheid aan gedichten (vijftig stuks!). Maar vooral omdat het de moeite waard is om stil te staan bij wat deze dieren te zeggen hebben. In snapshots van het leven op de boerderij Gelukkig en Blij, mijmeren de dieren over het leven. Soms in een luchtige bijna humorvolle toon en andere keren op ernstige wijze als ze reflecteren op een eigen identiteit, een rol in het grote geheel en verlies. Toch zit er vooral een optimistische, hoopvolle boodschap in de bevindingen van de dieren.

gelukkig en blij

De waarde van stilstand

Want er is iets moois aan gewoon zijn zoals je bent: vijanden maar ook zeker vrienden zoals de katers Hannes en Hassan. En hoewel het lijkt dat voortaan alles zonder Gouden Roos, de overleden koe, is; is dat eigenlijk niet zo is. Want opeens weer begon ze weer te verschijnen, in verhalen, in gedachten. En zelfs als de wereld alsmaar voorbijraast en dat misschien angst kan inboezemen, is er geruststelling te vinden in de kleine, te vanzelfsprekende dingen:

“Zelfs als je moe bent, | als je bedroefd bent | of je eigen boosheid zat, | zitten er nog kopjes in je kat.”

Omdat ik deze bundel net na publicatie kocht, heb ik de kans gehad om deze gedichten al meerdere keren te lezen. Het is bijzonder hoe deze dieren elke keer een andere spiegel voor weten te houden. Het is maar net waar mijn behoefte ligt; om opgevrolijkt te worden of juist bevestigd. Om eraan herinnert te worden dat het gaat om verbinding, gezien worden, je gezien voelen. Ze staan klaar, waar ze altijd hebben gestaan, gelukkig en blij.

“En geloof je me niet? | Zorg dan dat je een hommel ziet. | Zo’n minitrommeltje vol met gezoem | dat boogjes vliegt van bloem naar bloem | om aan onzichtbare slingers | aan op te hangen – bedenk het | en je bent het, | gelukkig en blij. | Slingers voor jou | en slingers voor mij.”

Details

Titel: Gelukkig en Blij
Auteur: Edward van de Vendel
Met illustraties van Martijn van der Linden
Uitgever: Querido
Datum van verschijnen: juni 2023
ISBN: 9789045128825
Leeftijd: 10+

Deze blog maakt deel uit van een samenwerking met het Poëziecentrum rondom de Gouden Poëziemedaille. Dit boek kocht ik zelf.

Het boek is te koop bij je (online) boekhandel. Koop een boek, koop lokaal!

Koop het boek bij Libris!

You Might Also Like

Leave a Reply

Geverifieerd door MonsterInsights