Samengesteld door Manon Duintjer is Wat Ik Van Mijn Moeder Leerde een collectie korte verhalen. Een collectie waarin bekende zonen en dochters uit de literatuur, media en sport-wereld een boekje open doen over hun moeders. 

Wat ik van mijn moeder leerde

Wat Ik Van Mijn Moeder Leerde bevat o.a. werk van Murat Isik, Boris O. Dittrich en Bart Ongering. Met daarnaast ook hoofdstukken samengesteld door Manon Duintjer met als bron interviews met o.a. Ellie Lust en Ranomi Kromowidjojo.

Een collectie met verschillende stemmen is altijd een genot om te lezen. Je krijgt een amuse, een kleine hapje, van de verhalen en schrijfstijlen van verschillende mensen. En deze collectie gaat ook nog eens over een heel vertederend en mooi onderwerp. De relatie tussen kinderen en moeders. En over welke rol moeders spelen in het leven, zelfs als volwassene. En zelfs als de moeders er zelf niet meer zijn. Elke schrijver pakt dit weer anders aan en dat maakt zo’n collectie juist zo goed om te lezen.

Waar Murat Isik een enkele scene uit zijn leven deelt, waarin zijn moeder hem iets nieuws leerde. Schrijft Mohammed Benzakour een brief aan zijn ‘yemma’, hoewel zij nooit heeft leren lezen. En beschrijft Rachel van de Pol haar moeder’s geschiedenis, waarin zij jong haar moeder verloor en een plek met veel verantwoordelijkheden in het huishouden kreeg. En hoe dat haar moeder heeft gemaakt tot de persoon wie Rachel van de Pol leerde kennen.

Hoewel elk verhaal over een relatie tussen een kind en een moeder gaat, is elk verhaal uniek. Maar toch schijnt de liefde en respect telkens weer van elke pagina.

‘Negeer het nare, omhels het goeie. En is er niks goed, verzin het dan.’ – Jowi Schmitz

Favorieten

Ik heb letterlijk lof voor elk verhaal in deze collectie. Het ene verhaal deed mij hardop lachen en het andere verhaal brak mijn hart een beetje. Maar echt aan elk verhaal hou je een ongelooflijk warm gevoel over.

Toch zijn er paar die er voor mij uitsprongen en mij nog een tijd zullen bijblijven.

Het verhaal van Bart Ongering (Meester Bart) waarin hij het verlies van zijn moeder op jonge leeftijd omschrijft deed tranen in mijn ogen laten prikken. Een verhaal van verdriet maar ook van liefde en warmte aan haar herinnering. Over verloren momenten en knuffels.

Ook spatte de liefde voor zijn moeder van de pagina’s in het verhaal van Boris Dittrich. Hij verteld over de laatste paar jaar met zijn moeder, tot het moment van euthanasie. Hoe sterk haar mening was en bleef. Maar ook hoe ze haar zoon’s geaardheid leerde te accepteren en zelfs echt een alley voor de LHBT beweging. Boris noemt als laatste hoe veel zijn moeder hem heeft geleerd, en hoeveel zij hem nog steeds leert na haar dood. 

Uit elk verhaal leerde ik als lezer, ook zelf een les. En vooral de les om nog meer van mijn moeder te leren en te blijven leren.

Kortom 

Wat ik van mijn moeder leerde is een heerlijke collectie over herinneringen, wijze lessen, pijnlijke plekjes maar ook zo veel warmte. Misschien een wat korte review, maar ik raad het je van harte aan om deze collectie zelf te ontdekken en te genieten van elk nieuw hoofdstuk. Het is een ode aan moeders op de mooiste manier mogelijk.

‘Terwijl ik dit opschrijf, voel ik een voetje tegen mijn ribben duwen. Over een maand krijg ik zelf een dochter. En ook ik zal tekortschieten, ongetwijfeld onbewust en in de veronderstelling haar het beste mee te geven. Ik hoop dat ze tegen die tijd dezelfde mildheid heeft meegekregen als ik van mijn moeder en dat ze me kan vergeven.’  – Rachel van de Pol

Details

Titel: Wat ik van mijn moeder leerde
Samengesteld door Manon Duintjer
Uitgeverij: Ambo Anthos
Datum van verschijnen: 01-2019
Blz: 199
ISBN: 9789026341786