De boeken van Jenny Colgan zijn als een warm bad. Als lezer hoef je alleen maar te gaan zitten, je bent in goede handen. Het derde deel in de Café Zon & Zee-serie, Wintereiland, is geen uitzondering.
Mijn geschiedenis met feelgood
Eerlijk toegegeven. Ik lees niet veel feelgood romans. Als je mijn blog nu een tijdje volgt, zal het duidelijk zijn dat ik andere genres de voorkeur geef. Meestal kan ik me niet helemaal vinden in het feelgood-genre. Ik ben geen fan van romantische verhalen, en helaas is dit (meestal) de kern in een feelgood boek. Dus nee, meestal blijf ik ver uit de buurt van die specifieke boekenkast in de boekhandel.
Tenminste, tot begin 2019!
Begin dit jaar kwam ik de boeken van Jenny Colgan tegen. En met het lezen van Café Zon & Zee, en het vervolg Het Eindeloze Strand, werd mijn hele perceptie van het genre omvergeblazen. De boeken uit deze reeks rekenden al vanaf de eerste pagina’s af met het vooroordeel van deze literaire snob. Wat zijn dit fijne boeken! We volgen Flora, die besluit om de eindeloze stranden van eiland Mure verruilen voor het chaotische London. En ja, er zijn wat boy-problemsen wat zoeken naar de zin van het leven. Maar de boeken van Jenny Colgan zijn zoveel meer.
Want we komen niet alleen Flora tegen. En zeker niet alleen maar boy-problems. Deze boeken zitten boordevol liefde, maar niet alleen maar romantisch. In tegendeel, mental health en de vluchtelingencrisis zijn ook thema’s die de lezer kan verwachten. En zelfs een snufje magie.
We volgen bijvoorbeeld ook Saif, de Syrische huisarts die gevlucht is voor de oorlog en met (wan)hoop wacht op nieuws van zijn kinderen en vrouw. En ook Fintan, die zijn seksualiteit onder ogen moet zien als hij verliefd wordt op een mysterieuze miljonair. En dan heb ik het nog niet eens over al die andere karakters die we tegenkomen tijdens het verblijf op Mure. Wat heb ik hen allen in mijn hart gesloten!
Wintereiland
“Op Mure, een eilandje hoog boven de noordelijkste kust van Schotland, halverwege op weg naar IJsland (of de Noordpool zou je soms denken als de wind uit het het westen komt), is het in de winter ’s ochtends lang donker.”
Wintereiland is het derde deel in de Cafe Zon & Zee trilogie.
In Wintereilandvertrekt de lezer opnieuw naar het eiland van Mure, een klein eiland voor de kust van Schotland. Een eiland compleet met ons-kent-ons buurtjes en zijn eigen mythische verhalen. Het is een stuk kouder dan onze vorige bezoeken, maar dat is helemaal niet erg. Dit boek warmt je vanzelf weer op.
De hond van de familie MacKenzie, leidt de lezer het derde boek van de Cafe zon & Zee-serie in. Bramble doet een rondje over het eiland van Mure. En je zit er als lezer gelijk weer in; wat is het fijn om terug te zijn. Wintereiland volgt maar een aantal maanden na de gebeurtenissen van Het eindeloze strand. Het rondje om het eiland geeft de lezer weer even een moment voor een “Oh, ja!” moment; ‘Dit is wat in het laatste boek gebeurde – tell me more!’
Hoewel het vorige boek met een kleine beschrijving van het eerste boek kwam. Is dit met het derde boek niet het geval. We zitten nu dieper in verhaallijnen en van de lezer wordt verwacht deze te kennen, een kleine samenvatting gaat een nieuwe lezer nu niet meer helpen.
En wat voor verhaallijnen, stil op dit kleine eiland is het natuurlijk nooit! Flora’s relatie met Joël staat nog steeds op wankelen, en een onverwachtste zwangerschap zal deze relatie helemaal op de grondvesten laten schudden. Ook Saif heeft moeite met het idee van een eerste Westerse kerst. Vooral zonder nieuws van zijn vermiste vrouw…
Een klein puntje van kritiek
Ik moet alleen toegeven dat ik een beetje verbaasd ben over het feit dat dit het laatste boek uit de trilogie is.
Naar mijn mening is het einde een beetje gehaast. Te abrupt. De verhaallijnen kregen niet genoeg tijd om de volledig tot zijn recht te komen. En aan het eind zat ik nog met talloze vragen, eigenlijk alsof iemand de laatste bladzijdes uit mijn editie heeft gescheurd. En ik eigenlijk nog 50 bladzijdes tekort kom.
Dit kan zijn omdat dit het laatste boek in de trilogie is en ik eigenlijk nog veel meer wil weten. Maar dit kan ook omdat elk verhaal toch een einde heeft. En als lezer heb je het einde niet voor het kiezen, al is dat soms lastig.
Ik ben benieuwd hoe dit einde zal voelen als ik de hele serie nog een keer lees. Alle drie de boeken, wat sneller achter elkaar. Of het ritme dan wel klopt en het einde mij beter bevalt.
Kortom
We zijn aangekomen bij het einde van De Café Zon & Zee-serie. De serie op het heerlijke eiland van Mure. Wat heb ik toch een enorm zwak voor boeken op een klein eiland. En vooral voor een klein eiland zoals Jenny Colgan die schrijft.
Zoals het geval bij de vorige twee, vloog ik weer door dit boek heen. De karakters zijn mij zo bekend en de bezoeken op het eiland toch eigenlijk veel te kort.
Hoewel het einde mij niet helemaal kon bekoren, kan ik niet anders dan deze serie in mijn hart bewaren. Aanrader voor de liefhebber van feelgood en misschien ook wat voor de aarzelende lezer. Laat je betoveren door dit eiland. Het komt helemaal goed.
Dag Mure, bedankt voor je mooie verhalen!
Details
Titel: Wintereiland
Auteur: Jenny Colgan
Vertaler: Els van Son
Uitgeverij: LS Amsterdam
Datum van verschijnen: oktober 2019
ISBN: 9789024586059
Dank Uitgeverij LS Amsterdam voor het opsturen van dit prachtige boek! ?
