Honden huilen niet is een boek wat gaat over Noord-Koreanen, maar zoveel meer over menselijkheid, over kunnen dromen en kunnen voelen. Het is magisch.…
Het perfecte boek voor Koningsdag is een boek waarin Nederland en de ’typische Nederlander’ in het zonnetje worden gezet. Met al zijn gekke quirks, mooie landschappen en Hollandse gewoontes. En dit perfecte boek is natuurlijk De Polderpolonaise van Merel Corduwener!…
Een boek wat schijnt door de eerlijkheid. Knap voor een dik meisje (2019) geeft een nieuwe definitie aan body acceptance. Een echte eye-opener voor iedereen, dik en dun. …
Moeders van anderen is een verhaal wat beide bloedmooi en hartverscheurend is. Een verhaal over opgroeien met een alcoholverslaafde moeder. En vast zitten tussen de loyaliteit en het kiezen voor je eigen leven. …
Wat had ik De Lepelsnijder graag als klein meisje gehad. Een heerlijke avonturenverhaal om helemaal in te kruipen en de echte wereld even helemaal te vergeten. Maar nu als volwassene geniet ik er net zo van.…
Het meisje met de blauwe ogen op de cover van Tegenwoordig heet iedereen Sorry (2018) kijkt je recht aan, confronterend maar zoekend. Dit meisje zit aan het einde van het boek in je hart gesloten.…
“Het was het mooiste cadeau van de wereld, en we hadden het zomaar gekregen. Het was de wereld zelf.” Zo luidt de eerste zin van Alles Komt Goed, Altijd. En ik was gelijk al een beetje verliefd op dit boek.…
Ik ben 26 jaar oud en ik heb geen kinderwens, wie vanaf nu zegt dat dit raar is wil ik van harte het boek ‘Echte Vrouwen krijgen een kind’ van Liesbeth Smit aanbevelen. Want echte vrouwen krijgen een kind, maar sommige echte vrouwen ook niet.…
Ik heb recent Emma Wil Leven (2019) uitgelezen. Een boek over 12 jarige Emma wie tegen het monster Anorexia strijdt en hier uiteindelijk ook de strijd tegen verliest. Het is geen boek waar ik een recensie over wil schrijven, maar ik wil wel mijn leeservaring delen. …
Ik heb nog nooit zoveel tegenstrijdige gevoelens gehad over een boek als over De Avond is Ongemak (2018), mooi maar vies. Te veel en toch ook te weinig. Maar wegkijken kon ik ook niet.…
