Als iemand de film Pans Labyrint naar een boek zou kunnen vertalen, was het wel Cornelia Funke. Het resultaat is een verhaal wat beide eng en magisch is, over de kracht van vrouwen en het geloven in sprookjes.
Pans Labyrint
“Het verhaal gaat dat er lang geleden, in een onderaards rijk waar geen leugens of pijn bestonden, een princes woonde die fantaseerde over de wereld van de mensen. Prinses Moanna droomde van een volmaakt blauwe hemel en een onmetelijke zee van wolken, van de zon en het gras en de smaak van regen… En op een dag ontsnapte de prinses aan haar bewakers en kwam naar onze wereld.”
Honderden jaren later staat een Ofelia met haar hoogzwangere moeder voor een labyrint. Het is een tijd van oorlog in Spanje, haar stiefvader’s wrede aard even beangstigd.
Maar Ofelia gelooft in sprookjes. En terwijl de strijd tussen het leger en het verzet in het bos oplaait, begint voor dit jonge meisje de lijn tussen fantasie en werkelijkheid steeds meer te vervagen. Als zij verstrikt raakt in een verborgen wereld vol duistere wezens, begint Ofelia zich steeds meer af te vragen of ze in een sprookje of nachtmerrie is belandt.
Tussen fantasie en werkelijkheid
Deels sprookje en deel oorlogsverhaal. Wat Pans Labyrint zo innemend maakt is precies die mix. Aan de ene kant bevind je je midden in de realiteit, in een oorlog waar het verzet strijdt tegen het leger. Het leger onder leiding van een officier die even beangstigend is als de hele oorlog, een wrede man.
Aan de andere kant hebben we Ofelia, een jong meisje dat gelooft in sprookjes. En als zij een faun ontmoet die haar vertelt een verloren prinses is, dit meteen bereidt is om te geloven.
Als lezer komen we tussen de scenes door mythes te weten van het onderaardse rijk. Deze lezen als sprookjes maar zijn zo veel wreder en harder dan je normaal gewent bent. Bloed, moord en de rillingen lopen over je rug. Terwijl deze mythes ook weer heel mooi zijn en je toch meer wilt weten.
Dit hele boek bestaat uit contrasten en zelfs als lezer vraag je je geregeld af wat realiteit en sprookje is. De lijn maar moeilijk te vinden.
Van film naar boek
Pans Labyrint (2019) is origineel een film uit 2006 van de getalenteerde regisseur Guillermo del Toro. Toen Guilemmero del Toro het idee kreeg om Pan’s Labyrint om te toveren tot een boek, had hij natuurlijk geen betere schrijfster kunnen kiezen dan Cornelia Funke. Bekend van haar Hart van Ink series en nog vele anderen, is Cornelia Funke een fantastische schrijfster die dit project als geen ander kon volbrengen.
Pans Labyrint is als boek een ode aan de film, met zijn eigen magische randjes. Ik was van plan om een wat uitgebreidere vergelijking met de originele film te maken in deze recensie. Maar besloot toch om dit niet te doen.
Want als je de film hebt gezien, zul je het verhaal in dit boek kennen. Maar toch nodig ik je uit om deze bladzijdes te verkennen. Deze bladzijdes geven weer een nieuwe kijk op een vertrouwd en geliefd verhaal. En ik kan niet anders zeggen dat ze je snel op zullen slokken.
Bezoek het Labyrint opnieuw en raak verdwaald in dit prachtige en magische boek.
Kortom
Magisch, mooi maar ook spannend en best eng zijn woorden die Pans Labyrint kunnen omschrijven. De wisseling tussen een oorlogsverhaal en een verborgen wereld vol geheimen is iets waar je als lezer nooit genoeg van kunt krijgen. Het is in de kern een boek over de kracht en moed van vrouwen en daarom zal dit verhaal, in film en in boek altijd relevant en geliefd zijn.
Pans Labyrint is een boek dat je raakt en nog heel lang zal blijven hangen. Als een oude mythe of geliefd sprookje.
WINACTIE; En als je nu denkt ‘Hey, dit boek wil ik wel lezen!’ Dan heb ik goed nieuws! In samenwerking met Querido mag ik één examplaar weggeven op mijn Instagram.
Details
Titel: Pans Labyrint
Auteur: Cornelia Funk
Vertaler: Esther Ottens
Uitgeverij: Querido
Datum van verschijnen: juli 2019
Blz: 260
ISBN: 9789045123523
