JEUGDLITERATUUR RECENSIE 27/10/2020

Dit is best wel een episch liefdesverhaal, Kacen Callender

Dit is best wel een episch liefdesverhaal recensie

Boeken zijn een venster en een spiegel. Een venster om verder te kunnen kijken, en een spiegel voor herkenning. En dat herkenningsmomentje zal voor veel jongeren te vinden zijn in Dit is best wel een episch liefdesverhaal. 

Dit is best wel een episch liefdesverhaal (2020)

Nate is gek op films en wil het liefst scriptschrijver worden. Niet van films met een happy-end, want daar gelooft hij niet meer in. Zeker niet sinds het met Florence mis gegaan is. Zij is verliefd geworden op een meisje en wil niet meer dan beste vrienden zijn. Maar dan komt er opeens een nieuwe jongen op school: Oliver James Hernández. Oliver was jaren geleden Nates beste vriend, tot er iets gebeurde waar ze allebei niet over willen praten. Heeft Nate gevoelens voor Oliver? Durft hij achter zijn eigen ‘happily ever after’ aan te gaan?

Literatuur als een spiegel.

Een verhaal over verliefd zijn: op een persoon die bezet is, maar ook op je ex. En misschien uiteindelijk ook wel op de juiste. Maar ook een verhaal over identiteit, weten wie je bent en wie je wilt worden. Liefde en identiteit, dat zijn in een notendop de twee thema’s die te vinden zijn in de boeken van Kacen Callender.

Eerder dit jaar luisterde ik naar Felix Ever After van de auteur en met Dit is best wel een episch liefdesverhaal voelde het opnieuw alsof ik in een warm bad terecht was gekomen. 

Dit is best wel een episch liefdesverhaal is een van de eerste drie boeken van de nieuwe imprint van Querido: Glow. Deze imprint is speciaal bedoeld om Nederlandse en vertaalde boeken aan te bieden waar queer jongeren zich in kunnen herkennen.

Want het blijkt toch altijd maar weer waar te zijn; boeken zijn beide een venster en een spiegel. Een venster om verder te kunnen kijken, maar ook een spiegel voor herkenning. Om een beschrijving van een personage te lezen en dan even dat momentje van herkenning te hebben; ‘Hé, dit ben ik.’

En dat herkenningsmomentje zal voor veel jongeren te vinden zijn in Dit is best wel een episch liefdesverhaal

Typisch, en toch episch.

Want in alles is Dit is best wel een episch liefdesverhaal een typisch jongerenverhaal zoals er meer van te vinden zijn in de Young Adult wereld. Nate is een jongen die niet zo goed weet of de liefde wel echt voor hem is. Want zijn ex Florence ging vreemd en alhoewel ze nog steeds vrienden zijn weet Nate niet zo goed wat hij met al zijn gevoelens aan moet. Maar dan komt er opeens een bekend gezicht terug in zijn leven, een jeugdvriend: Oliver James Hernández. En misschien is dit wel het liefdesverhaal waar Nate op wachtte?

Ja typisch: over verliefdheid, over twee jongeren die enorm om alles heen draaien, over de eerste keer, over onzeker zijn en tegelijkertijd ook heel gelukkig. Ja, typisch. En toch episch.

Want dit is hoe diversiteit zoals het naar mijn idee gepresenteerd moet worden in de literatuur. Als iets wat nu eenmaal bestaat in onze wereld, en even normaal is als heteronormatieve verhalen. Een jongen kan verliefd worden op een andere jongen. En een meisje kan verliefd worden op een ander meisje en dan toch weer op een jongen. En soms is de benaming van een jongen of meisje ook niet nodig. Personages kunnen Afro-Amerikaans en Aziatisch zijn, benoemd zoals het is. Onze wereld is divers en compleet, onze boeken moeten dat ook zijn.

En in dit boek zit nog een extra vorm van representatie:

“Hij knikt. Hij gebaart met vlakke handen boven zijn oksels twee keer omhoog en wijst naar Ollie, beweegt zijn handen met open vingers maar met de duimen en wijsvingers tegen elkaar en wijst weer naar Ollie.”

Gebarentaal, want Oliver is doof. En dat is ook onderdeel van onze wereld. Ik heb overigens altijd enorm veel lof voor vertalers, maar Annelies Jorna ging nog een stapje verder en zocht hulp bij een docent gebarentaal om de ASL (American Sign Language om te zetten naar de NGT (Nederlandse Gebarentaal). Een extra stapje, zo gewaardeerd.

Kortom

Is Dit is best wel een episch liefdesverhaal het best geschreven boek ooit? Misschien niet.

Is het dan een episch liefdesverhaal? Ja, dat zeker.

Want alhoewel de meeste problemen in dit boek opgelost zouden zijn als mensen even met elkaar in gesprek zouden gaan. En de personages en het verhaal naar mijn idee echt nog wel wat meer uitwerking hadden mogen krijgen, om nog maar niet te spreken over de hoeveelheid van vreemdgaan in dit boek, is dat niet waar het hier om gaat. Dit is best wel een episch liefdesverhaal is een paar uurtjes leesvermaak, een verhaal waar de meeste mensen die ooit verliefd zijn geweest zich in zullen herkennen. Een typisch tienerboek, maar dan toch een beetje meer.

Want het is vooral een verhaal voor de jongeren die ooit verliefd zijn geweest op een andere jongen, op een dove jongen en op een jongen zonder vader.

Een episch liefdesverhaal compleet in z’n eigen recht.

‘Nou goed, jullie zitten niet opgesloten in een kooi waar je op leven en dood met mekaar moet vechten, en je pleegt geen machtsgreep en doodt geen duivelse tovenaar… 

…maar dat maakt het juist episch. Je hoeft niet voor elkaar te sterven om het opwindend te maken. Gewoon het feit dat jullie hier zijn, samen – dat is meer dan genoeg. Dat is episch genoeg.’

Details

Titel: Dit is best wel een episch liefdesverhaal
Auteur: 
Kacen Callender
Vertaler: Annelies Jorna
Uitgever: Querido Glow
Datum van verschijnen: september 2020
Blz: 320
ISBN: 9789045124575

Dank Uitgeverij Querido voor het opsturen van dit fijne boek!

You Might Also Like

Leave a Reply

Geverifieerd door MonsterInsights