Het is minstens 15 jaar geleden dat ik De Slavenring voor de eerste keer las en mijn verwachtingen waren iets hoog gespannen, zou deze oude vriend mij nog steeds kunnen overtuigen? Mijn antwoord is een volmondige ja.
De Slavenring
Het is de eerste eeuw na Christus. De zeventienjarige Folkrad groeit op als zoon van het stamhoofd van de Cananefaten in het Rijnland, dat voor een deel door de Romeinen is bezet. Eens zou Folkrad zijn vader opvolgen, maar een noodlottige actie roept hij de wraak van de Romeinen over zich af. Hij wordt gevangengenomen, meegevoerd naar Italië en als slaaf verkocht.
Uiteindelijk komt Folkrad terecht in de villa van Heer Lucius in Pompeji. Zijn meester is niet slecht voor zijn slaven, en bij hem ontdekt Folkrad de rijkdom en kennis van de Romeinen.
Maar Lucius’ zoon Marcus gaat heel wat respectlozer met zijn slaven om. En op de achtergrond begint de Vesuvius steeds dreigender te rommelen.
15 jaar geleden.
“Folkrad weet niet precies wat zijn aandacht heeft getrokken. Zo te zien is er niets aan de hand. Toch voelt hij een rilling vanuit zijn nek over zijn rug trekken.”
Het moet minstens 15 jaar geleden zijn dat ik de openingszinnen van De Slavenring voor de eerste keer las. Ik heb meer boeken van Simone van der Vlugt gelezen en hoewel haar volwassen romans mij nooit zo konden bekoren, waren haar historische jeugdromans een groot onderdeel van mijn liefde voor lezen vroeger.
De Slavenring werd oorspronkelijk uitgegeven in 2003. Samen met o.a. De Guillotine (2014) en haar debuut De Amulet (1995) is De Slavenring in een nieuw jasje gestoken om het 25jarige schrijverschap van Simone van der Vlugt te vieren. De boeken zijn behalve de nieuwe gebonden editie, volledig herzien en aangepast aan haar huidige stijl (bron).
Aangezien het een flink aantal jaar geleden was dat ik het avontuur van Folkrad voor de eerste keer las, kan ik geen opmerkingen plaatsen bij de aanpassingen aan het boek. Waar ik wel een opmerking bij kan plaatsen is hoe goed dit boek mij nog bijstond. Van de plaats en tijd van het moment dat ik het boek voor de eerste keer las weet ik niets meer. Maar de gebeurtenissen in dit boek stonden mij nog zo helder voor de geest dat het voelde alsof er maar enkele jaren waren verstreken. Zeker geen 15.
En de volwassen lezer in mij is nog steeds even onder de indruk als de jonge versie ooit was.
Van der Vlugt schrijft beeldend; gruwelijkheden uit de geschiedenis worden niet uit de weg gegaan en alhoewel spanning niet het juiste woord is, zit er een heerlijk ritme in dit boek. Dit is een boek wat je in een middag zou kunnen uitlezen. Even helemaal gevangen door een tijd zo ver van die van ons.
Specifieker gezegd, dit is een boek wat een tiener in 2020 in een middag zou kunnen lezen.
Een momentopname
17 jaar is er verstreken sinds dit boek voor de eerste keer in de boekenwereld tevoorschijn kwam en ik weet zeker dat dit boek in 2020 ook niet misplaatst zal staan in de meeste boekhandels en bibliotheken
De Slavenring is behalve het verhaal van twee jonge mensen vooral een momentopname van een specifieke periode in de geschiedenis. Voor jonge lezers vanaf 12 jaar met een liefde voor historische fictie is dit boek een prachtig cadeau. Hoewel historische fictie snel kan aanvoelen als een informatief boek naast een verhaal, wordt hier maar weinig uitleg geboden rondom bepaalde termen of dagelijkse bezigheden. In plaats daarvan mag de lezer meekijken over de schouders van twee hoofdpersonages en hun leven in Het Rijnland en in het Romeinse Rijk. Omdat de twee perspectieven die we volgen ook nieuw zijn in deze wereld, volgt op een natuurlijke manier vanzelf genoeg informatie om het verhaal handen en voeten te geven.
Ook is het taalgebruik nog steeds prima voor een boek uit 2003. “Schei nou uit” voelt misschien iets te modern is voor 80 na Christus, maar ik ben bereid om dat te vergeven.
Kortom
Mijn verwachtingen waren iets hooggespannen voordat ik dit boek opensloeg, de omslag riep me, een oude vriend wachtte op mij. Maar zou deze oude vriend nog steeds hetzelfde kunnen doen, nu 15 jaar later? Het antwoord is misschien subjectief, de volgende lezer mag beslissen of het ook voor hen geldt, maar voor mij is het een volmondige ja.
Opnieuw voelde ik de nieuwsgierigheid naar het dagelijkse leven in de stam van Folkrad, de verschrikking als de Romeinen zijn stam binnenvallen. En ook nog steeds de enorme behoefte om nu in het vliegtuig naar Italië te stappen om Pompeji van dichtbij te kunnen bekijken. Opnieuw herinnerde ik me waarom ik zo dol ben op historische jeugdromans.
De Slavenring voelt tijdloos, de boeken van Simone van der Vlugt gaan al 25 jaar mee en ik voorspel dat dat de komende 25 jaar niet anders zal zijn.
Details
Titel: De Slavenring
Auteur: Simone van der Vlugt
Uitgever: Lemniscaat
Datum van verschijnen: 2003
Blz: 213
ISBN: 9789047712626
Dank Uitgeverij Lemniscaat voor het exemplaar! ?
1 Comment
Klinkt fijn 🙂 Ik las ooit ‘Het laatste offer’ en daar was ik niet zo enthousiast over, maar ik kan me voorstellen dat een jeugdboek van Simone van der Vlugt wel heel fijn is om te lezen. En Pompeji blijft enorm tot de verbeelding spreken.