RECENSIE 26/10/2019

Catch up – O1.

En in deze mini recensie sessie; Ronja de Roversdochter, Moeder Af & De Lessen van Ubuntu. Allemaal anders, allemaal waardevol.

De wondere wereld van studeren; colleges volgen, discussiëren over jeugdliteratuur, essays schrijven, schelden op deze essays en nog zoveel meer. Ik zal eerlijk zijn, het studeren is een verrijking van mijn leven en tegelijk ook iets wat me behoorlijk veel spanning oplevert. Ik vind het moeilijk om tijd voor mezelf te vinden. En naast alle verplichtingen – en die tijd voor mezelf – is mijn kindje Books & Macchiatos ook een beetje op een laag pitje te komen staan. No worries, dit blijft niet voorgoed zo. Ik wil blijven posten, niet vanuit plichtsbesef maar gewoon omdat ik dat zo fijn vind. En zo graag met jullie over boeken babbel!

Maar genoeg van deze langdradige intro. Ik las de afgelopen een paar boeken waar ik jullie nog niets over verteld heb, dus bij deze! Drie mini recensies coming up!

Ronja de Roversdochter

Origineel geschreven in 1981, begint dit verhaal met een klapper. In de nacht van Ronja’s geboorte splijt een bliksemschicht de burcht waar haar familie woont. Het onweer beschrijft Ronja’s karakter perfect; stoer, nieuwsgierig en voor niemand bang. Ronja leeft als de dochter van een rover, met het bos buiten de deur heeft ze alles wat ze maar kan vragen. Maar wat als Ronja op een dag ontdekt dat de aardsvijand van haar vader, de roversbende van Borka, in het andere deel van de burcht is komen wonen. Wat voorheen normaal blijkt te zijn, blijkt niet altijd waar te zijn…

Ik heb geen idee of ik Ronja de Roversdochter eerder in mijn kindertijd las, ergens staat me bij van wel. Maar ook de filmscenes (veel donker, veel onweer) staan me goed bij. En of ik dit boek nu eerder gelezen heb of niet, dat mag de pret niet drukken. Ik heb als volwassene ook enorm genoten van dit boek. Wat een heerlijk avonturenverhaal, een tikkeltje donker met enge wezens en donkere nachten. 

Ronja de Roversdochter verdient zijn titel als klassieker. En ik denk niet dat je dit boek kan lezen zonder een beetje verliefd te worden op Ronja. Een heerlijk boek voor een grijze middag. 

Ronja de Roversdochter. Astrid Lindgren. 1981. Geef een boek cadeau. 

Moeder Af

“Het was niet haar geboorte die mijn moeder maakte, maar dat het meisje zomaar bij ons bleef.”

Begint dit kleine boekje van iets meer dan 140 bladzijdes. In Moeder Af staan het moeder zijn centraal. En vooral de vraag wat maakt een moeder; wat maakt een goede moeder? Als een moeder een hersenbloeding krijgt en niet meer kan praten, hoe is ze dan nog je moeder? Hoe rouw je om iemand die er ooit was maar tegelijk ook nog steeds is?

Ik heb dit boek heel bewust langzaam gelezen. Want hoewel het korte hoofdstukken zijn en korte zinnen, leer je als evenveel van de stiltes als van de woorden. Elk woord spreekt boekdelen, elke bladzijde brengt weer een nieuwe emoties. Iets wat steekt, iets wat je bewust maakt. En ik wilde echt niets missen. Ademloos las ik door.

Een prachtig debuut. Het komt niet vaak voor dat ik zo onder de indruk ben van hoe een boek is geschreven, hoe zorgvuldig elk woord is gekozen. En Moeder Af is nog maar een debuut, ik ben heel benieuwd wat gaat volgen voor Fen Verstappen!

“Ten onder gaan we – niet aan de dingen om ons heen, maar aan hoe we ons aan de dingen besloten te hechten.

            Hecht je toch. Klamp je vast aan de liefde. Scheer steeds weer rakelings langs de afgrond. Leef een tragisch maar waardevol leven.”

Dank je wel voor het opsturen van dit prachtige boek, uitgeverij DasMag!

Moeder Af. Fen Verstappen. 2019. Das Mag.

De Lessen van Ubuntu

Ik moet eerlijk bekennen. Hoewel ik meteen geïnteresseerd was in het onderwerp van Ubuntu, was ik toch een beetje bang dat De lessen van Ubuntu een zelfhulpboek zou worden. De vormgeving en de onderverdeling van theorie en kleine opdrachtjes om zelf te proberen, gaf mij al gelijk de standaard zelfhulpboek kriebels

Nu weten jullie dat ik helemaal zo tegen zelfhulpboeken ben, ik ben enorm fan van Wat nou als het ook anders kan van Janne Schuijn. Maar toch ga ik altijd met enige aarzeling deze boeken in. 

Uiteindelijk was deze aarzeling nergens voor nodig. De Lessen van Ubuntu is een prachtige verzameling van lessen, een oude wijsheid die tot de dag van vandaag enorm relevant en actueel is. In een samenleving waar individualisme en zelfredzaamheid steeds meer de trend wordt, brengt Ubuntu ons terug naar elkaar. Want dat betekent Ubuntu; iedereen is verboden met elkaar. “Ik ben omdat jij bent.” Laten we geen muren bouwen, maar bruggen.

In 14 verschillende lessen, van Samen staan we sterk tot Waarom kleine dingen voor een groot verschil zorgen. Ligt Mungi Ngomane toe hoe belangrijk het is om samen te staan. In de strijd tegen Apartheid die jaren gleden, maar nu ook in het #MeToo fenomeen. 

Ik kreeg De lessen van Ubuntu van voor mijn deelname aan de instagram tour. Dank je wel uitgeverij Harper Collins Holland!

            De lessen van Ubuntu. Mungi Ngomane. 2019. Harper Collins Holland.

Staat een van deze boeken op jouw lijst om te lezen of heb je er al eentje gelezen? Let me know!

You Might Also Like

2 Comments

  • Reply Anneke 27/10/2019 at 09:16

    Ronja de roversdochter moet ik toch echt eens gaan lezen, zeker nu het al een tijd in mijn boekenkast staat.

  • Leave a Reply

    Geverifieerd door MonsterInsights