Het is eind juni als ik dit typ. Ik plaatste vanochtend een story op mijn Instagram met een template ‘the mid year book freakout’. Een hele mond vol, met vragen over wat het leesjaar tot nu toe is geweest en wat het nog gaat worden.
Ik las tot nu toe 79 boeken. Verschillend van prentenboeken (ja, prentenboeken tellen mee als volwaardige boeken!), een audioboek hier en daar (ook volwaardige boeken!) en een dikkerd van Sarah Waters van 501 pagina’s. Ik kies geen favorieten, maar dat deed ik stiekem wel in deze story. Waar ik ook voor koos was antwoord te geven op de vraag; welk boek ga je dit jaar zeker nog lezen?
Eigenlijk was dit nog een moeilijkere vraag dan een favoriet kiezen.
Aan de kortste muur van mijn kamer staat een namelijk halve Billy boekenkast, de meest verkochte boekenkast in de wereld. Deze boekenkast is gevuld, netjes in de regenboog organisatie, met mijn ongelezen boeken. In deze kast passen 75 boeken, of misschien wel 80 als ik een extra stapeltje maak en een beeldje even uit de weg manoeuvreer. Mijn zogenaamde TBR, to be read boeken, boeken die ik nog ga lezen. Het oudste boek in deze kast kocht ik in 2016, het nieuwste boek in de meest recente editie van de Boekenweek. Toevallig allebei bij dezelfde boekhandel, Donner in Rotterdam. (#kooplokaalookonline)
Maar dat betekent dus, als ik dit jaar al 79 boeken heb gelezen, dat met een beetje geluk, een zogenaamde ‘zero TBR’ zou kunnen bereiken richting dit jaar.
Maar dat hoeft niet.
Ik rond over twee maanden een studie af over boeken, ik heb een blog waar boeken lezen centraal staat, ik heb mijn Instagram waar mensen toch vooral komen voor mijn boekenbabbels; lezen is echt mijn allerliefste lievelingshobby. En toch, lezen hoeft niet. Het kan, het mag. Mij onderdompelen in een verhaal is iets waar geen ‘moeten’ aan verbonden is, geen tijd. Over 2 jaar staat het boek uit 2016 ook nog steeds klaar, heeft het boek waar ik al meerdere keren in begonnen ben maar het net niet het goede moment was ook nog dezelfde pagina’s die het verhaal verder zullen vertellen, over 20 jaar zal de Russische klassieker ook nog steeds een klassieker zijn.
Ik ben een lezer. Maar ik ben ook een boeken verzamelaar, wat betekent dat boeken soms jaren staan te wachten. Het uitkijken naar boeken die ik ooit ga lezen vind ik eigenlijk net zo leuk als het lezen zelf.
Dus, lief stapeltje boeken, jullie zijn allemaal verschillend in formaat, taal, verhaal en wat nog meer. Ooit gaan we een keer kennismaken, oké? Maar dat hoeft niet te dit jaar te zijn.
