“Juf, zijn er al meer delen van?”
Het is een vraag die ik vaak hoor als ik op basisscholen kom. Want ik kan een boek nog zo enthousiast promoten. Zodra kinderen ontdekken dat het boek onderdeel is van een grotere serie, willen ze mijn enthousiasme toch iets sneller aannemen. Eenzelfde enthousiasme hoor ik terug tijdens bibliotheekbezoeken waarin jonge lezer komen vertellen bij welk deel ze van De Grijze Jager zijn – “Deel 11, echt waar en ik ben pas vorige maand begonnen!”. Zulke dikke boeken en ik las er niet eentje, maar allemaal, goed he?
Dat enthousiasme en die trots zijn mooie emoties om te ontdekken bij lezers, in welke fase ze dan ook zitten in hun leesreis. Als ze een serie vinden waar ze zich in vast kunnen bijten, maken ze kilometers en boeken ze succeservaringen.
Er wordt nog wel eens neergekeken op series. Wat eigenlijk raar is aangezien veel volwassen lezers zich ook graag verliezen in thrillerreeksen of romantische verzamelingen. Maar goed, laat ik niet in een eenzijdige discussie vervallen over wat wel of niet goede boeken zijn of dat jonge lezers maar gewoon moeten lezen wat ze willen enzovoorts, enzovoort. Want ik sta wel achter series. Of beter gezegd: ik sta achter het lezen van series. En wat is het een feestje om een goede serie mee te kunnen nemen naar scholen, zoals de Skandar-reeks van A.F. Steadman.
Skandar – A.F. Steadman
“Voor de liefhebbers van” wordt veel in de promotie van deze serie gehanteerd. En ja, ik maak die vergelijking ook. Want las én genoot een jonge lezer eerder van series over magische scholen, dan zal deze serie hen ook zeker kunnen bekoren. Want soms is het fijn om te weten wat een boek je gaat bieden voordat je begint. En bij Skandar serie hoef je geen seconde over te twijfelen wat je gaat krijgen. Want deze serie maakt gebruik van de klassieke literaire mechanieken van ‘the chosen one’ en de strijd van goed versus kwaad.
Het is het verhaal over een jongen die nergens echt lijkt bij te horen en dan een plek vindt waar hij opeens wel past. Waarna hij zichzelf en anderen verrast door boven zichzelf uit te stijgen. Het zijn klassieke elementen die we al jaren in (magische) jeugdboeken terug zien komen. Simpelweg omdat ze werken. Omdat het in de Skandar-serie weer werkt. Bovendien speelt A.F. Steadman ook met deze klassieke wereld. Zo zijn in deze fantasywereld eenhoorns niet roze en knuffelachtig, maar fel en strijdlustig. En waar Skandar als personage in de eerste bladzijdes nog denkt dat zijn droom uitkomt als hij eenhoornrijder mag worden, verschijnen er al snel donkere wolken op de horizon als geheimen en gevaar op de loer liggen…
Het zelf ontdekken van de antwoorden op vragen die eerder in de serie werden gesteld, het meegroeien met personages die je steeds beter leert kennen, het uitkijken naar een volgend boek en de eerdere delen herlezen terwijl je wacht – dat zijn de glimmende randjes van series lezen. Ondertussen zijn er al drie delen uit over Skandar en zijn vrienden en is de vierde is in het Engels al aangekondigd.
Deze zomervakantie stap ik ook maar weer eens op een eenhoorn, ik heb er nu al zin in.
Tot volgende week!
