Leesweek 27 van 2024

De biebouder

Voor mijn werk maak ik graag gebruik van de leescirkel van Aidan Chambers. (Vraag het maar aan m’n collega’s, ik ben een echte leescirkel fanatiekeling). De leescirkel is – heel simpel gezegd – een hulpmiddel om een stimulerende en prikkelende leesomgeving te creëren om van kinderen lezers te maken.

In de leescirkel staat de helpende volwassene centraal. Want het is de taak van de helpende volwassene om de drie pijlers van zo’n dergelijke leesomgeving vorm te geven. Lezen (tijd voor lezen, zelf lezen, voorlezen), aanbod (welke boeken zijn aanwezig in een school of thuis) en praten (praten over boeken is minstens even belangrijk als het lezen zelf). Een leesconsulent ondersteunt, maar het echte werk gebeurt op school en thuis.

Afgelopen woensdag mocht ik met een lieve collega in gesprek met een speciaal soort helpende volwassene, namelijk de biebouders. Samen speelden we het Ganzenbord Boekenspel van Tanja de Jonge. (No spon, gewoon heel tof!).

Ter voorbereiding verzamelden ik en m’n lieve collega Claudia – ja ja, dé Claudia van @debiebmeisjes! – 40 boeken uit de schoolbibliotheek van de school. Als de boeken eenmaal verzameld zijn, worden ze in een kring gelegd en krijgt elk boek een eigen vraag toegewezen. Tijdens het spel zijn de biebouders zelf de pionnen. Ze dobbelen en verplaatsen van boek naar boek en dus van vraag naar vraag. Idealiter gezien speel je het spel in tweetallen waarbij je onderling met elkaar kunt praten. Afgelopen woensdag deden we het spel echter met zijn vieren en werd de discussie opengebroken.

Het spel is bedoeld om de boeken te leren kennen die in de bibliotheek aanwezig zijn. Waarbij de vragen van de spelers verwachten om even een grondige blik op het boek bij de vraag te werpen. Als helpende volwassenen discussieerden we over de verschillen tussen een A- en B-boek en de bijhorende type lezers. Bevroegen we de populariteit van de Levens van een Loser-boeken (ja, de plaatjes zijn leuk maar belangrijker; kinderen lezen nu eenmaal graag over herkenbare maar fantasievolle situaties). En bespraken we hoe we leerlingen kunnen helpen om hun volgende boek te vinden als ze zoekende zijn.

Het is altijd opvallend hoe je als volwassene heel anders naar boeken kunt kijken dan als de doelgroep waar het boek voor bedoeld is. Zo weten wij als leesconsulenten dat de Tijgerlezen-reeks echt fantastisch is voor lezers die hun smaak nog niet helemaal gevonden hebben. Maar vond een van de biebouders Mijn spook en ik er totaal niet aantrekkelijk uitzien. Bijzonder he? Dat we van jonge lezers verwachten dat ze avontuurlijke lezers zijn, terwijl ook wij als volwassenen ook onze eigen vooroordelen hebben.

Een uurtje later waren we uitgesproken en gedobbeld. Tijdens het opruimen hoorden we de biebouders napraten: “Ja, dit was echt leuk, ik weet nu veel beter wat voor boeken het allemaal zijn. Ik denk trouwens dat dit boek echt geschikt is voor…” Met deze helpende volwassenen gaan we de lees-strijd wel winnen.

Tot volgende week!