Dit is niet je standaard blog post over de Woutertje Pieterse Prijs. Ik heb 3 van de 6 genomineerde jeugdboeken gelezen, en hoewel ik hier over zal uitweiden, is dit niet het doel van deze post. In deze post wil ik graag toelichten hoe het lezen van de nominaties mij heeft teruggebracht naar het lezen van jeugdliteratuur. En hoe blij ik hierom ben. 

De Woutertje Pieterse Prijs

De Woutertje Pieterse Prijs is een prijs voor het beste oorspronkelijk Nederlandstalige kinder- of jeugdboek. Sinds 1988 bekroont de jury het kinderboek die uitzonderlijk is op het gebied van taal, genre, thema, illustratie, vorm en/of vormgeving. (Bron: Woutertje Pieterse Prijs)

Op 11 maart 2019 werden de volgende zes boeken genomineerd;

De reis van Syntax Bosselman, Arend van Dam en Alex de Wolf
Lepelsnijder, Marjolijn Hof en Annette Fienieg
Tegenwoordig heet iedereen Sorry, Bart Moeyaert
Zeb. van Gideon Samson en Joren Joshua
Alles komt goed, altijd van Kathleen Vereecken en Charlotte Peys
Tierenduin van Geert Vervaeke

En vandaag 11 april word de winnaar gekozen. Deze winnaar ontvangt de hoofdprijs van 15.000 euro.

Ik ga deze boeken lezen!

Ik was al langer op de hoogte van de Woutertje Pieterse Prijs. Zelf heb ik namelijk veel liefde voor de winnaar van 2018; Lampje van Annet Schaap. Een boek waar ik enorm van genoten heb. Lampje is een modern sprookje over een klein meisje die een vuurtoren woont. Een boek wat straalt van de magie maar ook door het realisme. (Mijn volledige recensie.)

Dus toen ik op 11 maart de nominaties zag, kreeg ik meteen de kriebels om deze boeken te lezen. En misschien weer een nieuwe favoriet te ontdekken! Een aantal schrijvers waren voor mij al bekend maar had ik nog nooit eerder iets van gelezen. Bart Moeyaert bijvoorbeeld, een schrijver die al een tijd lang op mijn lijstje staat maar nog niet eerder een boek van had opgepakt.

En ook was ik al gedurende de eerdere maanden bezig om mijn lees-leven wat diverser te maken met jeugdboeken. Met de Nevermoor serie bijvoorbeeld, geschreven door Jessica Townsend. De boeken gaan over Morrigan, een 10 jarig meisje wat voorbestemd is om te sterven op haar 11e verjaardag. Want ze is vervloekt, ongeluk volgt haar waar ze ook komt. Maar dan ontmoeten we Jupiter North die haar meeneemt naar de magische wereld van Nevermoor. Er zijn nu twee boeken uit in deze serie en goh, wat zijn ze heerlijk om te lezen.

Dus eigenlijk was het zien van deze lijst van nominaties nog even extra motivatie om nog meer moois te ontdekken. Ik ben meteen naar de bibliotheek gerend. En ik heb ondertussen 3 boeken gelezen, ben in de 4e bezig, en ik geniet er elke dag van.

Master Jeugdliteratuur

En ik had nog wat extra motivatie. Want in september 2019 zal ik beginnen met de tweejarige Master Jeugdliteratuur aan de Universiteit van Tilburg. Deze master kwam op mijn pad nadat ik op zoek was naar een nieuwe richting na mijn HBO Pedagogiek opleiding. Ik zocht naar een manier om mijn vorige opleiding en liefde voor kinderen te combineren met de boekenwereld. En op een stille dinsdagavond had ik opeens een klant in de winkel die deze master had gedaan.

Na wat research naar deze master en een bezoek aan de open dag, wist ik het zeker! Deze ontmoeting en master was zo bedoeld! De Master Jeugdliteratuur bestudeert kinderen, jongeren en hun boeken in relatie tot de wereld om hen heen. De studenten reflecteren op actuale debatten in de (inter)nationale jeugdliteratuur. Waar maatschappelijke veranderingen zoals globalisering van invloed zijn op elk gebied van de jeugdliteratuur. (Bron: Tilburg Universiteit) En kom op, als de lesliteratuur voor een vak letterlijk Jip en Janneke is, dan hoeft voor mij niet veel meer gezegd te worden.

Ik heb zo’n zin in om te beginnen aan deze master en mij nog meer onder te dompelen in het wereldje van de jeugdboeken. En ik ben zo blij dat de Woutertje Pieterse Prijs mij nog even herinnert heeft waarom ook alweer.

Ik hou van jeugdboeken en ik kan niet wachten om nog veel meer moois te ontdekken.

Oh, en voor wie is mijn stem?

Ik heb Alles komt goed, altijd, Tegenwoordig heet Iedereen Sorry en De Lepelsnijder gelezen. (En 2 van de 3 recensies al geschreven).

En deze drie boeken waren allemaal mooi op hun eigen manier. Alles komt goed, altijd is een prachtig boek over de eerste wereldoorlog. Met adembenemende proza en schitterende vormgeving. Tegenwoordig heet iedereen Sorry is een intiem boek, waar de sfeer van de pagina’s straalt met een hoofdkarakter die je in je hart sluit. En de Lepelsnijder is een heerlijk avonturenverhaal, over dapper zijn, een ezel die Kiezel heet en echte vriendschappen sluiten.

Ik denk dat mijn stem gaat naar Alles komt goed, altijd. Maar misschien verandert dit nog, wie weet.