Thriller
Kinderspel (2022)
Tijdens de tournee ter promotie van hun boek grappen de succesvolle misdaadschrijvers Cameron en Lisa Murdoch dat niemand zo goed met een misdaad weg zou kunnen komen als zij – het is tenslotte hun werk. Dus als hun 7-jarige zoon Zach vermist wordt, vragen de politie en het publiek zich natuurlijk af of ze eindelijk hebben besloten te bewijzen wat ze al die tijd hebben gezegd; proberen ze aan te tonen hoe ze de perfecte misdaad kunnen plegen?
Bedenk wat je personage zou doen
“Misschien is dat het probleem met misdaadauteurs: je kunt ze gewoon niet vertrouwen.”
En dat is inderdaad de vraag als het zevenjarige zoontje van de populaire misdaadschrijvers Cameron en Lisa Murdoch verdwijnt, zijn ze wel te vertrouwen?
“Dit is mijn tweede boek over een auteur.” Vertelt schrijver Paul Cleave in het nawoord van Kinderspel. En hoewel hij beweert wel veel gemeen te hebben met zijn hoofdpersonages, in specifiek Cameron, is dit boek vooral fictie. Toch is het maar lastig om de woorden van deze auteur te geloven na het lezen van deze gruwelijk goede thriller. Want deze thriller gaat in de essentie over de vraag of misdaadschrijvers inderdaad de perfecte misdaad zouden kunnen plegen.
Een originele insteek begroet de lezer daarom ook als het zoontje van hoofdpersonage Cameron verdwijnt na een ruzie voorgaande avond. Hoewel de lezer elk moment van Camerons dagen volgt, is er toch dat ene moment tussen het laatste gesprek tussen vader en zoon en wakker worden met hoofdpijn, dat snel begint te knagen. Cameron is als hoofdpersonage vooral frustrerend. Een man die zijn woede en frustratie niet goed kan bedwingen en hardop tegen een dwingende stem in zijn hoofd praat, wie hij ‘meneer Stel Dat’ noemt. Een stem die heel goed weet hoe misdaden worden gepleegd en de lezer daarom ook aan het twijfelen zet of hij Cameron wel echt moet geloven.
“Jij bent de misdaadauteur, dus doe iets. Bedenk wat een van jouw personages zou doen en doe het dan.”
Keerzijde van de medaille
Dit groeiende onderbuikgevoel wordt versterkt door het tweede perspectief in het verhaal, vertelt vanuit het oogpunt van de vrouwelijke detective Rebecca Kent. Terwijl Cameron in zijn perspectief z’n onschuld ten koste van alles probeert te bewijzen, lijkt het perspectief van de rechercheur de twijfels die de lezer ook steeds meer begint te krijgen, ook te voelen. Vooral als op het politiebureau filmpjes binnenkomen over Cameron en Lisa die grappen dat niemand zo goed met een misdaad zouden kunnen wegkomen als zij. En Kent in de boeken van het koppel ook ingenieuze, en vooral waarheidsgetrouwe misdaden terugleest. Toevallig ook over kinderen en ouders.
In precies die spanning – gaat de lezer er vanuit dat een misdaadauteur zulke gruwelijke dingen ook buiten de pagina’s van een boek zou kunnen uitvoeren of is het gewoon echt fictie – verdient Kinderspel zijn strepen.
“Ik zat te denken: stel dat dit de keerzijde van de medaille is? Stel dat ze dit keer niet schrijven over de dingen die ze weten, maar ze juist in de praktijk brengen?”
En dat zijn nog maar de eerste 200 bladzijdes van deze thriller. Vooral te beschrijven als een psychologische thriller, waar Camerons psyché flink onder druk wordt gezet en de lezer ook steeds meer twijfelt. Het tweede deel voelde voor mij iets minder origineel dan de bruisende eerste helft, maar is alsnog smullen. Dit is een razende thriller waar Cleave kundig steeds meer hints laat vallen, waardoor de lezer niet anders kan dan doorlezen.
Meeslepend is het woord dat ik vooral wil benadrukken na mijn leeservaring van Kinderspel. Het is een tijdje geleden dat een thriller mij zo te pakken had en het was genieten.
Vanaf vandaag in de (online) boekhandel, dit boek wil je lezen! Of kijk je nu toch met andere ogen naar je favoriete auteur?
Details
Titel: Kinderspel
Auteur: Paul Cleave
Vertaler: Sandra van de Ven
Uitgeverij: L.S. Amsterdam
Datum van verschijnen: mei 2022
Blz: 398
ISBN: 9789021030937
Dank aan L.S. Amsterdam voor het recensie-exemplaar.
Het boek is te koop bij je (online) boekhandel; koop een boek, koop lokaal!
