Ik ga weg is een boek vol kleine vignetten van puberlevens. Het is zoals we gewend zijn van Dolf Verroen, klein en subtiel maar toch zo groots.
Ik ga weg (2020)
Dit boek is voor iedereen die soms woedend de kamer uit stormt. Voor iedereen die verliefd is, voor iedereen die ineens weet: morgen maak ik het uit. Voor iedereen die droomt van op reis gaan met slechts een rugzak op je rug, ver weg van alles en iedereen – en vooral van je ouders die alles zo zeker weten, voor iedereen die zich voelt alsof hij van een andere planeet komt…
De 92-jarige Dolf Verroen weet nog haarscherp hoe dat voelde en verrast met een novelle met vijftig pubergedachten en -gevoelens, rauw, eerlijk en levensecht.
“Kun je niet eens een verhaal over lastige ouders schrijven?”
“Dit boek is voor iedereen die soms woedend de kamer uitstormt. Voor iedereen die verliefd is… Voor iedereen die zich voelt alsof hij van een andere planeet komt.”
Ik ga weg is ondertussen alweer mijn derde boek van Dolf Verroen. Niemand ziet het besprak ik eerder, en een ander boek analyseerde ik voor mijn studie. Het blijft me verbazen hoe onze oudste kinderboekenschrijver, een schrijver die zo klein en eenvoudig schrijft, nog steeds zo dicht bij zijn publiek staat.
Ik ga weg is een collectie van vignetten, vignetten van puberlevens. In het nawoord beschrijft Verroen hoe hij eens in een brugklas was en een meisje vroeg: “Kun je niet eens een verhaal over lastige ouders schrijven?’ ‘Of over vaders met een vriendin?’ riep een jongen. We moesten allemaal lachen, maar ik vergat het niet.”
Verroen vergat het niet en schreef deze collectie, waarin puberlevens de hoofdrol spelen in hun al hun conflicterende emoties en gevecht tussen klein blijven en groot worden. We komen generatieconflicten tegen, “Ik dagdroom elke dag van alles wat mijn moeder maar niks vindt.” Zoektochten naar identiteit, naar de eerste liefde. Het zijn enkel vignetten, maar een paar bladzijdes mogen we meekijken in het hoofd van de pubers. Elk vignet laat een vraag zien die speelt in deze periode van je leven, wie ben ik, wie ga ik worden, welke rol spelen mijn ouders in het geheel en wie zijn zij eigenlijk? Een moment gevangen in tijd, tussen klein en groot.
Enkele verhalen krijgen een klein portret van Charlotte Dematons, een beeld da zo subtiel is als de tekst ernaast. Een jongen met een beer in zijn armen:
“Wubbo,’ zegt mijn moeder, ‘Moet dat nou met die beer?’
Ik druk hem dicht tegen me aan. Hij is net zo oud als ik. Hij heeft gerafelde oren en een kale snuit. Beer is mijn beste vriend, zeg ik altijd. Maar dat klopt niet. Hij is geen vriend. Hij is meer. Ik kan het niet uitleggen.”
Tijdens het lezen is het aantrekkelijk om meteen door te gaan, om verhaal na verhaal te lezen. Maar verlaag het tempo, en zie hoe elk verhaal zijn ruimte inneemt, zelfs al is het maar enkele bladzijde. Een klein vignet, maar toch heel groots.
Details
Titel: Ik ga weg
Auteur: Dolf Verroen
Illustraties van Charlotte Dematons
Uitgeverij: Uitgeverij Leopold
Datum van verschijnen: november 2020
Blz: 95
ISBN: 97890258806020
Het boek is te koop bij je (online) boekhandel; koop een boek, koop lokaal!
