RECENSIE 12/02/2019

De Krokodilvogel, Katrine Engberg.

Fictie en realiteit loopt door elkaar in de Krokodilvogel, wie is te vertrouwen en als iets zwart op wit staat, betekent het dan ook dat uit het zal komen?

De Krokodilvogel (2019)

Als op een vroege ochtend in het centrum van Kopenhagen het bebloede lichaam van een jonge vrouw opduikt, staat de media en  de politie op scherp. Het is het begin van een nachtmerrie voor de inwoners van het apartment complex. Agenten Jeppe Kørner en Anette Werner worden aangewezen om dit mysterie op te lossen. Maar alles worden steeds ingewikkelder. Vooral als blijkt dat een bewoner van het complex een boek aan het schrijven was. Waarin een jonge vrouw vermoord wordt, op een bloedige wijze, in een apartment complex…

Misdaad

Wat mij meteen aantrok aan het plot van de Krokodilvogel, was het boek wat een van de inwoners van het apartment complex aan het schrijven was. Hoe slim! Het geeft het boek een dubbel laagje, waardoor je steeds tussen realiteit en fictie zit. Wat is er waar aan het boek en wat is verzonnen? En op welke manier raken de twee werelden elkaar? Gedurende het boek lezen we ook steeds stukjes terug uit het boek en proberen we samen met de twee agenten de puzzelstukjes op de juist plaats te leggen.

Verder is De Krokodilvogel echt een misdaadthriller. De lezer volgt Jeppe en Anette en hun team terwijl ze de antwoorden proberen te vinden op waarom deze misdaad heeft plaats gevonden. Het boek is verdeelt in dagen, en elke dag brengt weer een nieuwe vraag met zich mee. Gebeurtenissen volgen elkaar snel op en als lezer voel je de onmacht van het team om de vragen te beantwoorden.

Jeppe is ons hoofdkarakter en wij volgen hem ook op persoonlijk vlak. Waar hij worstelt met een recente scheiding. Ik vond het jammer dat Annette daarentegen niet veel diepte meekrijgt. We leren niet veel over haar behalve wat uiterlijk kenmerken. Maar ik hoorde later dat dit boek een deel van een serie is, dus ik hoop dit wel terug te vinden in een volgend deel.

de krokodilvogel - engberg

Verschillende perspectieven

Wat ik heel goed vind aan De Krokodilvogel is dat we de misdaad volgen door de ogen van verschillende perspectieven. Maar het tegelijkertijd nooit te veel weggeeft.

Hoewel onze hoofdkarakter Jeppe, het meeste van het boek vertelt, krijgen we stukjes mee van elk karakter. Het hele politieteam, maar ook andere personen in het apartment complex. Wat er voor zorgt dat we overal kleine stukjes van zien. Je ziet veel, maar nooit het hele verhaal. Wat dit boek ook heel spannend maakt, omdat je constant met vragen blijft zitten over de misdaad en de identiteit van de dader.

Hoewel ik in het begin even moest zoeken om alle karakters uit elkaar te houden, vond ik dit uiteindelijk wel een kracht van het boek. Iedereen is op een of andere manier toch met elkaar verbonden en als lezer ben je ook bezig deze connecties te zoeken.

Normaal kan ik het plot van een boek al snel raden, maar met de Krokodilvogel had ik toch vraagtekens tot aan het einde. Maar deze worden allemaal beantwoord, zelfs de gekke titel van dit boek krijgt een uitleg. Met een extra plottwist die ik totaal niet aan had zien komen, wat de leeservaring dan toch extra leuk maakt. Want dat is eigenlijk wat ik zoek in een thriller, een boek die tot op het einde zijn geheimen bij zich houdt.

Kortom 

Ik ben geen thriller liefhebber maar wilde het genre toch weer een kans geven. Met de Krokodilvogel heb ik uren achter elkaar doorgelezen, dus misschien hou ik toch van thrillers. Of is De Krokodilvogel gewoon heel goed. You decide. 😉

Details

Titel: De Krokodilvogel
Auteur: Katrine Engberg
Vertaler: Corry van Bree
Uitgeverij:
AW Bruna
Datum van verschijnen: 05-02-2019
Blz: 390
ISBN: 9789400509863

 

PS. booksandmacchiatos.com heeft nu een subscribe feature, schrijf je in and never miss a post! ?

You Might Also Like

Leave a Reply

Geverifieerd door MonsterInsights